หลังมีการโพสคลิปดังกล่าวก็มีการแชร์ต่อกันในโลกโซเชียลเป็นจำนวนมาก ซึ่งจากการตรวจสอบเบื้องต้น ทำให้ทราบว่าเป็นโรงเรียนแห่งหนึ่งอยู่ในเขต อ.เมืองหนองคาย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย เขต 1 ผู้สื่อข่าวจึงได้ลงพื้นที่ตรวจสอบข้อเท็จจริง โดยได้พบกับผู้อำนวยการโรงเรียนและครูที่เป็นคนโพสต์คลิปดังกล่าว จากการสอบถามทำให้ทราบว่าคลิปดังกล่าวถ่ายไว้ตั้งแต่ปลายเดือนมกราคม 2567 ก่อนจะโพสต์ในวันที่ 20 กุมพาพันธ์ 2567

ครูที่โพสต์ ได้เล่าถึงความเป็นมาของคลิปดังกล่าวว่า วันนั้นเป็นช่วงพักเที่ยง เด็ก ๆ ก็เล่นกันอยู่ภายในห้องเรียนตามปกติ หลังจากที่ตนขึ้นมาที่ห้องเรียน ได้มีเด็กนักเรียนได้มาบอกตนว่า “คุณครูค่ะ นาย... เอาบุหรี่ไฟฟ้ามาเล่น” ตนตกใจมากจึงได้รีบไปดูพบชิ้นส่วนของบุหรี่ไฟฟ้า ตนมารู้ทีหลังหลังจากที่ไปศึกษาหาข้อมูลว่า เป็นส่วนที่เรียกว่าพอทหรือหัวพอท แต่ไม่มีน้ำยาแล้ว เป็นเพียงชิ้นส่วนพลาสติกเปล่า ๆ ตนก็แกล้งไม่รู้แกล้งถามเด็กว่า “หนูรู้ไหมมันคืออะไร” เพื่ออยากจะลองดูว่าเด็ก ป.1 เขาจะรู้หรือเปล่าว่ามันคืออะไร ปรากฏว่าบางคนก็ทราบแค่ว่าเป็นบุหรี่ บางคนก็ไม่ทราบว่ามันคืออะไร แกล้งถามต่อไปว่า มันใช้เพื่ออะไร ซึ่งตนรู้สึกตกใจในคำตอบ คือมีเด็กคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า เอาไว้สูบเพื่อให้คอเย็น ตนรู้สึกตกใจมาก จึงได้บอกกับเด็ก ๆ ว่า “อันนี้มันเป็นขยะแล้ว มันทำอะไรไม่ได้แล้ว ให้หนูเอาไปทิ้งซะ” ตนจึงถามต่อว่า เอามาจากไหน เด็กบอกว่ามีพี่ ป.4 เอามาให้ เขาจึงเอาไปเล่นกัน ตนจึงบอกเด็ก ๆ ว่าอันนี้มันเป็นส่วนประกอบของบุหรี่ไฟฟ้า มันไม่ดี เป็นสิ่งเสพติด ตนก็ได้สอนถึงโทษของบุหรี่ไฟฟ้า พอตนสอนเสร็จเด็กก็เอาไปทิ้ง จากนั้นก็ได้ไปสอบถามเด็ก ป.4 ที่เด็ก ๆ อ้างถึง โดยได้ถามว่าได้เอาชิ้นส่วนบุหรี่ไฟฟ้ามาให้น้อง ๆ ไหม เด็กคนนั้นได้บอกว่า ที่บ้านเขามีเยอะมาก เพราะว่ามีคนในครอบครัวไปยุ่งเกี่ยวกับบุหรี่ไฟฟ้า ตนก็ได้บอกเด็กคนนั้นว่า ต่อไปหนูไม่ต้องไปยุ่งกับบุหรี่ไฟฟ้านะลูก

ครูที่โพสต์ เล่าต่อไปอีกว่า เด็ก ป.1 ที่เอามาเล่น อายุ 6 – 7 ปี หลังจากที่ตนสอนแล้วไม่มีใครพูดถึงและเอามาเล่นอีกเลย และยังได้สอบถามว่าเวลาคนในครอบครัวดูดบุหรี่ไฟฟ้าหรือใช้บุหรี่ไฟฟ้าแล้วเด็ก ๆ ชอบไหม ก็ได้รับคำตอบจากเด็ก ๆ ที่ตนสอบถามว่าไม่ชอบ ถือว่าเป็นผลดีที่ตนได้สอนเด็ก ๆ มองในมุมที่ดี เมื่อมีสิ่งร้าย ๆ เข้ามาก็ใช้เป็นบทเรียน

ทางด้านผู้อำนวยการโรงเรียน บอกว่า ถึงจากที่คุณครูได้เจอชิ้นส่วนบุหรี่ไฟฟ้า ก็ได้พูดคุยกัน ซึ่งในส่วนของโรงเรียนนั้นถือว่า มีบทบาทในการป้องกันอยู่แล้ว ก่อนอื่นนั้นตนต้องขอบคุณคุณครูที่ได้ให้ความรู้ความเข้าใจในสิ่งที่พบเจอ ตนก็ได้มีการพูดคุยกับครูในโรงเรียนว่า ต่อไปนี้อย่างน้อยเราก็ควรมีการสแกนในเรื่องของกระเป๋านักเรียน ซึ่งถามว่าเป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัวของเด็ก ๆ ไหม แต่เพื่อความปลอดภัยของเด็ก ๆ ที่มันจะเกิดขึ้นในอนาคตถ้าหากไม่มีการป้องกันไว้ตั้งแต่ตอนนี้ สิ่งที่จะตามมาเราไม่รู้ว่าลูกหลานของเราจะเจอกับอะไร ที่มันเป็นอันตรายที่เขาไม่รู้ หากเขายังมองว่ามันเป็นสิ่งที่โก้เก๋ในมุมมองของเด็ก แต่ในมุมมองของผู้ใหญ่ ของครูรู้ว่ามันมีพิษภัยอันตราย ดังนั้นคุณครูกับโรงเรียนในเบื้องต้นจึงต้องมีการสแกนว่าในกระเป๋าของนักเรียนในแต่ละวันมีอะไรบ้าง เท่าที่ได้มีการสแกนแล้วยังไม่พบอะไร ส่วนที่คุณครูเจอ มันเป็นแค่ส่วนประกอบของบุหรี่ไฟฟ้า เป็นสิ่งที่เด็กเก็บมาเล่นเพราะคิดว่าเอามาเล่นได้ แต่เมื่อครูเจอแล้วก็ต้องสร้างความเข้าใจ สร้างความเข้มแข็งให้กับเด็ก ๆ ว่าสิ่งที่เขาเจอมันเป็นอันตราย ในส่วนที่จะดึงชุมชนหรือผู้ปกครองเข้ามามีส่วนร่วมในการป้องกันนั้น ทางโรงเรียนก็มีแผนงานไว้แล้ว เช่นเครือข่ายครูผู้ปกครองที่อยู่ในชุมชน ร่วมกันสุ่มตรวจ หรือให้ครูแดที่เป็นตำรวจ สร้างความเข้าใจให้กับเด็ก ๆ เครือข่ายที่จะร่วมกัน ถือเป็นเครือข่ายที่มีความมั่นคง ซึ่งจะได้ประสานกันเพื่อหาแนวทางป้องกันและแก้ไข.