สืบเนื่องจากในห้วงปี พ.ศ.2488 เกิดภาวะสงครามอินโดจีน มีชาวเวียดนามจำนวนมากได้อพยพหนีภัยสงครามมายังประเทศไทย โดยได้อาศัยอยู่ตามจังหวัดชายแดน จนภาวะสงครามดังกล่าวสงบ ต่อมาในปี พ.ศ.2503 สภากาชาดสากล ได้ประกาศให้ชาวเวียดนามอพยพสามารถเดินทางกลับภูมิลำเนาได้โดยสมัครใจ ซึ่งก่อนชาวเวียดนามอพยพในแต่ละจังหวัดจะเดินทางกลับภูมิลำเนา ได้ร่วมกันสร้างอนุสรณ์สถานไว้เพื่อเป็นที่ระลึก ซึ่งชาวเวียดนามอพยพที่อาศัยอยู่ในจังหวัดหนองคาย ได้ร่วมแรงร่วมใจและสละทุนทรัพย์ช่วยกันขุดและปรับพื้นที่ป่ารกร้างให้เป็นถนนเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานและให้ประชาชนในเขตอำเภอเมืองหนองคายได้สัญจรไปมา ตั้งแต่ปากซอยประปาจนถึงหน้าวันอรุณรังสี ในนาม “ถนนเวียดนามอนุสรณ์” ซึ่งประชาชนได้ใช้สัญจรถนนเส้นดังกล่าวมาจนถึงปัจจุบัน

ดังนั้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ที่ชาวเวียดนามอพยพได้จัดสร้างถนนสายดังกล่าว ประกอบกับในโอกาสครบรอบ 46 ปี ของการสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างราชอาณาจักรไทยกับสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม สมาคมไทย-เวียดนามจังหวัดหนองคาย ร่วมกับเทศบาลเมืองหนองคาย จัดสร้างซุ้มประตูไทย-เวียดนามอนุสรณ์ในครั้งนี้ขึ้น.